تأثیر هشت هفته تمرین تداومی و تناوبی شدید بر بیان ژن‌های cTnT و cTnI بافت قلب موش‌ صحرایی نر ویستار

مقدمه‌: تروپونین قلبی I (cTnI) و T (cTnT) پروتئین‌های تنظیمی هستند که بخشی از دستگاه انقباضی سلول‌های قلبی را تشکیل داده و ابزار حساس و ویژه‌ای برای شناخت نکروز سلول‌های قلبی هستند. هدف از این تحقیق، تعیین تأثیر هشت هفته تمرین تداومی و تناوبی شدید بر بیان ژن cTnT و cTnI در بافت قلب موش‌های صحرایی نر ویستار بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 18 سر موش آزمایشگاهی نژاد ویستار با میانگین وزن بدن 12±263 گرم به مدت هشت هفته در قالب سه گروه کنترل، تمرین استقامتی تداومی (پنج جلسه در هفته با شدت 70% بیشینه) و تمرین تناوبی شدید (سه جلسه در هفته با شدت 90 تا 110% سرعت بیشینه) در شرایط استاندارد مورد مطالعه قرار گرفتند. بیان ژن cTnT و cTnI به وسیله تکنیک Real time–PCR سنجش و پس از کمی‌سازی مقادیر بیان ژن با استفاده از فرمول 2-∆∆CT با روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معناداری 05/0p≤ تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: تفاوت معناداری در مقدار cTnT بین گروه کنترل و تمرین استقامتی تداومی (001/0p=) و گروه‌های کنترل و تمرین تناوبی شدید (001/0p=) وجود داشت. بیان cTnT در گروه تمرین تناوبی شدید بالاتر از گروه‌ تمرین استقامتی بود (021/0p=). همچنین، نتایج نشان داد که بین میانگین بیان ژن cTnI در گروه‌های مختلف تفاوت معناداری وجود ندارد (523/0p=). بحث‌ و نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های تحقیق حاضر به‌نظر می‌رسد هشت هفته تمرین تناوبی شدید و استقامتی تداومی می‌تواند پاسخ cTnT را کاهش دهد که می‌تواند ناشی از کاهش فشارهای همودینامیکی و فیزیولوژیکی بر قلب باشد. این تغییرات در برخی موارد با کاهش آسیب قلبی همراه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود.